Εκδρομή στην Καππαδοκία 25 έως 29 Οκτώβρη 2024

 

    Εμπειρία ζωής, στιγμές και τοπία μοναδικά, απόλαυσαν οι πενήντα συμμετέχοντες στην εκδρομή στην Καππαδοκία από 25 έως 29 Οκτώβρη 2024, που διοργάνωσε το Εκπολιτιστικό Σωματείο Καλλιμασιάς «Η Πρόοδος» και το τουριστικό γραφείο του Παντελή Συράκη.

    Με τον καραβάκι περάσαμε στα απέναντι Μικρασιατικά παράλια και οδικώς με το πούλμαν φύγαμε από τον Τσεσμέ με πρώτη στάση τη Σμύρνη, όπου και περάσαμε από όλα τα σημεία εκείνα που ο ελληνισμός έκανε αισθητή την παρουσία του στην περιοχή. Αργά το μεσημέρι φτάσαμε στο Παμούκαλε, την αρχαία Ιεράπολη.

 Το λευκό βουνό με τα ιαματικά λουτρά, ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, εξωπραγματικό τοπίο, μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο που έχει σχηματιστεί από ανθρακικό ασβέστιο. Νερά ανάβλυζαν από το βουνό δημιουργώντας μικρές πισίνες, όπου οι τολμηροί έκαναν μπάνιο. Βγάζοντας τα παπούτσια μας περπατήσαμε στα ζεστά ιαματικά νερά, ενώ στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το αρχαίο θέατρο της Ιεράπολης, το Μαρτύριο του Αγίου Φιλίππου και το Ναό του Απόλλωνα.

    Με σύμμαχο τον καιρό και τη δεύτερη μέρα, πορευθήκαμε προς τα βάθη της Τουρκίας για την Καππαδοκία. Μια περιοχή με υπόγειες πόλεις, φυσικές «καμινάδες» από ηφαιστειογενές έδαφος και ένα υπαίθριο μουσείο που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Καθ΄οδόν σταματήσαμε στο μεγαλύτερο καραβάν σεράι των Σελτζούκων τούρκων, το Σουλτάν Χάνι, όπου υπήρχε έκθεση με χειροποίητα χαλιά. Το απόγευμα φτάσαμε στο Προκόπι, όπου επισκεφτήκαμε τον χώρο που έζησε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος και πήραμε μια πρώτη γεύση από τις νεραϊδοκαμινάδες.

Με τα αερόστατα να γεμίζουν τον ουρανό της Καππαδοκίας, θαυμάσαμε από κοντά ένα ιδιαίτερο, μοναδικό δημιούργημα της φύσης που βρίσκεται εκεί, τις Καμινάδες των Νεράιδων (στα τουρκικά Peribacalarύ), που βρίσκονται ανάμεσα στις πόλεις Ουργκιούπ, Ουτσχισάρ και Άβανος. Πρόκειται για περίτεχνους κωνικούς πυργοειδείς βράχους, ύψους μέχρι και 40 μέτρων, που θυμίζουν καμινάδες με ένα «καπέλο» από βασάλτη στην κορυφή τους. Σχηματίστηκαν από τη διάβρωση των ηφαιστειογενών πετρωμάτων της περιοχής, από τη βροχή και τα φυσικά φαινόμενα, στη διάρκεια των αιώνων κατά την 4η Γεωλογική Περίοδο και είναι απροστάτευτες καθώς η φθορά τους από τα φυσικά φαινόμενα συνεχίζεται.

    Στη συνέχεια, στην κοιλάδα του Κοράματος επισκεφτήκαμε τις λαξευμένες εκκλησιές και τις νεραϊδοκαμινάδες, και το Ούτσχισάρ όπου είδαμε την αρχαϊκή πολυκατοικία, την κοιλάδα με τους περιστερώνες. Συνεχίζοντας για Άβανο, την πόλη που είναι χτισμένη πάνω στον Αλί ποταμό, περάσαμε την κρεμαστή γέφυρα που θα μείνει ανεξίτηλη στις μνήμες μας λόγω… κουνήματος.

Αμέσως μετά προορισμός μας ήταν η Σινασός με την εκκλησία Κωσταντίνου και Ελένης και το παλιό Ελληνικό αρχοντικό σπίτι που λειτουργεί τώρα σαν ξενοδοχείο. Και στη Σινασό το ελληνικό στοιχείο ήταν παραπάνω από εμφανές, με επιγραφές στα ελληνικά και με τα παλιά αρχοντικά να παραμένουν εντυπωσιακά ως σήμερα.

    Στην υπόγεια πόλη της Μαλακοπής είχαμε την ευκαιρία να μπούμε και να κατεβούμε τέσσερις ορόφους, περίπου 40 μέτρα κάτω από τη γη, όπου ζούσαν οι κάτοικοι της πόλης. Οι Χριστιανοί της Καππαδοκίας εκδιώχτηκαν, πρώτα από τους Ρωμαίους και στη συνέχεια από μουσουλμανικές επιδρομές, γι’ αυτό και αναζήτησαν κρυψώνες που θα τους προστάτευαν από τις εχθρικές δυνάμεις. Όταν άκουγαν λοιπόν τις οπλές των αλόγων, μεταφέρονταν, μέσω των υπόσκαφων εκκλησιών, σε ένα δίκτυο πάνω από 30 υπογείων πόλεων, οι οποίες στέγαζαν μέχρι και 10.000 άτομα η καθεμιά. Η μεγαλύτερη είναι σχεδόν δέκα επίπεδα κάτω από το έδαφος, με στενά, λαβυρινθώδη περάσματα που συνδέουν τους ορόφους. Μια από αυτές τις πόλεις ήταν η Μαλακοπή, η οποία είχε συνολικά 8 ορόφους κάτω από τη γη. Εμείς πήγαμε μέχρι τους τέσσερις και είδαμε να υπάρχουν επίσης στάβλοι με λαβές που χρησιμοποιούνταν για να δένονται τα ζώα, εκκλησίες με αγίες τράπεζες και κολυμπήθρες, τοίχοι με τρύπες για την κυκλοφορία του αέρα, σιταποθήκες με μυλόπετρες και κουζίνες με φούρνους. Τα φρέατα εξαερισμού ήταν «μεταμφιεσμένα» σε πηγάδια και οι ογκώδεις πόρτες από πέτρα που έκλειναν τις στοές εισόδου, αποτελούσαν την τελευταία λύση άμυνας.

Το ίδιο εντυπωσιακή ήταν και η κοιλάδα των μοναστηριών, με τους ναούς που βρίσκονταν στο εσωτερικό των βράχων. Τα μοναστήρια είναι μουσειακοί χώροι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι εικόνες και τα χριστιανικά σύμβολα είναι διατηρημένα, τουναντίον οι περισσότερες τοιχογραφίες έχουν καταστραφεί ή αλλοιωθεί στην καλύτερη περίπτωση. Στην πόλη του Ικονίου επισκεφτήκαμε το μαυσωλείο των Δερβίσηδων, ενώ το πρωί της επόμενης μέρας, μας βρήκε καθ’ οδόν για Τσεσμέ, όπου και ολοκληρώθηκε με την επιστροφή μας στο νησί, η όμορφη εκδρομή μας.

Ευχαριστούμε το τουριστικό γραφείο του Παντελή Συράκη για τις υπηρεσίες του και δεσμευόμαστε πως θα υπάρξουν και άλλες πολλές εκδρομές, εντός κι εκτός συνόρων, στις οποίες σας θέλουμε συνοδοιπόρους.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες